بهش میگم یکی از خصوصیات خوب منو بگو؟ میگه با ترس هات مبارزه می کنی. و گاهی منو کمک نمی کنی تا خودم جرات پیدا کنم و کاری که ازش می ترسم رو، خودم انجام بدم.
نشسته بودم سر کلاس. بچه ها داشتن گروهی آزمون میدادن و من کاری نداشتم که انجام بدهم. بهشون میگم کسی کتاب غیر درسی داره. یکی شون کتابی بهم میده با عنوان "زمین بر پشت لاک پشت ها" و البته مخصوص دوره سنی نوجوان. چند صفحه اولش را که میخوانم مشتاق می شوم که کتاب را تمام کنم. بخاطر مفهومی که همان اول در موردش صحبت می کند و من قبل تر درباره اش بارها فکر کرده بودم: ما جزئی از یک نقاشی بزرگ هستیم که قرار است کشیده شویم، برای تکمیل داستان؛ و گریزی از راهی که باید برویم نداریم. کتاب، داستان دختری است با ترسی بیمارگونه در مورد باکتری های هم زیست ش. باکتری هایی که در بدنش هست. باکتری هایی که می تواند وارد بدنش شود. باکتری هایی که غذایی که میخورد را تجزیه می کنند، مثل خود او وقتی نشسته است پشت میز نهار خوری سلف!
یکی از ترس های بزرگ من آن هست که وقتی بهم میگن خانم ام، ولی خودشون هیچ تلاشی نمی کنن که اون صفتی باشن که در من خوب می بینن، لابد تلویحا دارن بهم میگن هیچی حالیت نیست. از کجاش می ترسم؟ از اینکه اون وقتها که ما هی خودمون رو می کوبیم به در و دیوار و کاری که دلمون می خواد رو انجام نمی دیم، واقعا داریم بخاطر خدا انجام نمی دیم یا ترسوایم؟ حتی ترسو به این معنا که نکنه یه وقت خدا دیگه دوستمون نداشته باشه!
+ یکی دیگه از عمده ترین ترس های من اما از سوسک هست. یکبار دکتر فرهنگ گفت برای اینکه ترس تون رو از بین ببرید کم کم بهش نزدیک بشید. سوسک های مرده رو نگاه کردم. سوسک زنده رو هم نگاه میکردم وقتی داشت راه می رفت. دمپایی هم گرفتم دستم، فاصله کمی بود تا بزنم روش. نتونستم. دستم نرفت. بحث ترس نبود. هی فکر کردم که من بزنم و او بمیرد؟ یکباری هم پدرجان آمد سوسک را بکشد، از قضا خیلی محکم زد. سوسک در جا دو نیمه شد. ده دقیقه نشسته بودم و برایش گریه می کردم. انگار بچه آدمی با بمبی تیری چیزی به دو نیمه شده باشد و دارد جان میدهد. فرقش چی؟
به جاش احتمالا روی کارتم، تاریخ خوبی خورده دیگه!
سوسک ,رو ,نمی ,هم ,های ,انجام ,باکتری هایی ,هایی که ,و کاری ,ترس های ,دو نیمه
درباره این سایت